Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Μουσική και κώφωση!

 ©
από την Ελισάβετ - Frezia (όπως το έγραψε)

Μουσική και κώφωση!
Σας παραξενεύει ο τίτλος? Θα μου πείτε τι σχέση έχουν αυτά τα δύο?
Κι όμως έχουν.
Πάντα αγαπούσα τη μουσική και τα τραγούδια,όταν ήμουν παιδί ο Πατέρας μου έπαιζε μαντολίνο, ήταν το χόμπι του. Με ότι καταπιανόταν μέσα στο σπίτι, το έκανε πάντα τραγουδώντας. Κι εγώ από κοντά ήμουν όλο...αυτιά. 
Μέχρι που ήρθε η εποχή της εφηβείας μου και τα αυτιά μου...παροπλίστηκαν.
Και τότε επιστράτευα τα μάτια μου να παρακολουθούν κάθε κίνηση κάθε κούνημα και τρέμουλο.
Δεν σταμάτησα να πηγαίνω, θέατρο συναυλία κ.λ.
Καθόμουν στις πρώτες σειρές κι εστίαζα τα μάτια μου στον μαέστρο προσπαθώντας να μεταφράσω τις κινήσεις του και το κούνημα της μπαγκέτας, ήμουνα τόσο συγκεντρωμένη σαν σε ύπνωση και έχανα κάθε επαφή με το περιβάλλον, όλο το περιβάλλον εκτός από αυτό της ορχήστρας.
Όλα τα άκουγα με τα αυτιά της φαντασίας. Όταν φυσούσε αέρας, έβλεπα τα δέντρα και φανταζόμουν τα φύλλα να θροϊζουν. Ακόμα και τα κύματα της Θάλασσας τα συσχέτιζα με τους ήχους, τα μεγάλα κύματα με την πολύ φασαρία, τα μικρά κύματα με την ησυχία...
Ώσπου κάποτε ήρθε η... Αγία Τεχνολογία κι έκανε το θαύμα της με το κοχλιακό και ξαναβρήκα την "ακοή" μου.
Από τότε το παλεύω διαρκώς. Το πρώτο πράγμα όμως που έκανα ήταν να ακούω συνέχεια μουσική. Με τα τραγούδια που θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια δεν είχα πρόβλημα. Με τα καινούρια όμως, μου έρχεται πιο εύκολο να διαβάζω τους στίχους συγχρόνως.

Θυμάμαι...πολύ το ευχαριστήθηκα όταν για επαγγελματικούς λόγους έτυχε να βρίσκομαι για λίγες μέρες στο Παρίσι. Φυσικά συνδίασα το ταξίδι με την ανάλογη επίσκεψη σε μερικά αξιοθέατα της πόλης.
Από τις πρώτες μου επιλογές ήταν μία επίσκεψη στην όπερα της πόλης. Ήμουν με τη φίλη μου και θαυμάζαμε την όπερα από έξω. Θέλαμε πολύ να τη δούμε και από μέσα πως ήταν, εκείνη την ώρα όμως είχε παράσταση και δεν μας επέτρεπαν να μπούμε.
Οπότε κάναμε μεταβολή κι ετοιμαζόμασταν να φύγουμε σκεπτόμενες να έρθουμε κάποια άλλη ώρα. Έτυχε όμως, να βγαίνουν από την είσοδο ένα ζευγάρι Γάλλων, που έδειχναν σαν την προσωποίηση της κομψότητας και της ευγένειας. Δεν ξέραμε για ποιο λόγο αποχωρούσαν, πιθανόν να ήταν μέλη της διεύθυνσης. Αυτό δεν τους εμπόδιζε όμως από το να μας δώσουν δύο εισιτήρια στο χέρι κι οπότε μας επέτρεψαν να περάσουμε κάνοντας μας και υπόκλιση!
Μας πλησίασε ένας ταξιθέτης με φράκο και μας οδήγησε σε ένα θεωρείο ακριβώς απέναντι  από τη σκηνή. Όταν σηκώθηκε η αυλαία εμφανίστηκε μια πολυάνθρωπη Ορχήστρα, με βιολιά και με.......!!!
Φανταστείτε μόνοι σας πως ένιωσα ακούγοντας τη μουσική στην πασίγνωστη όπερα των Παρισίων και μάλιστα εντελώς απροετοίμαστη.
Αγαλλίαση, ευδαιμονία.......

(το γλυπτό στην αρχή και ο πίνακας είναι έργα του ΗΕΝΚ VAN BOEKEL ©)

14 σχόλια:

  1. Σίγουρα η εμπειρία με την όπερα του παρισιού θα σου έμεινε αξέχαστη! μεγάλη τύχη είχατε με την φίλη σας. Άλλοι χρόνια ονειρεύονται μια παράσταση εκεί και μαζεύουν χρήματα για να βγάλουν εισητήριο μήνες ή και χρόνια πιο μπροστά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι Αμάντα κι εγώ ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω,
    είναι από τις εμπειρίες που σημάδεψαν τη ζωή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Frezia χαιρεται, επιτελους δικο σου..........σπιτι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελισάβετ μου!
    Με θαυμασμό για σένα κι απόγνωση για τα μηνύματά σου που κατά κάποιο τρόπο ΟΛΑ χάθηκαν!
    Δεν ξέρω αν είναι ΙΟΣ ή κάποια άλλη τεχνική που -πίστεψέ με θα ήθελα να γνωρίζω!
    Σου γρ¨αφω εδ¨ω διότι ΠΟΥΘΕΝΑ (ούτε στην Αστοριανή, ούτε στο όπτιμουμ_ δεν βρίσκω το η-μέϊλ σου!!!!!!!

    Ελαβα τα γραμματόσημα χθες κι ο Δημήτρης χάρηκε, μα τόσο πολύ!
    Γυρίσαμε προχθές από την Βιρτζίνια, πολύ κακή κυκλοφορία στο Τρεντον του Νεου Τζέρσευ!!! σύνολο Στάφφορντ- ΝΥ σεβενθ Αβενιου 8.30 ώρες!!!
    κι ΕΠΡΕΠΕ το ίδιο βράδυ να φέρω μέσα 18 γλάστρες!!! διότι η θερμοκρασία θα έπεφτε στους 29 υπό!!!!!!!!!!! και εδώ, πάει και χαμηλότερα!!!

    Τα κόκαλά μου ακόμα πονούν, μα τα λουλούδια μου είναι σαν ...παιδιά μας!!!
    Εχω ακόμη καθαρίσματα φύλλα και λάσπες...
    μα θα τα καταφέρω!

    Πέσμου ΓΙΑΤΙ Δεν βρίσκω τα μηνύματά σου, άλλως θα πρέπει να τηλεφωνήσω στον ...ινδό μηχανικό της Ντελ, πράγματι στην Ινδία...
    κι ο χρόνος είναι υπό το μηδέν...

    Σε αγαπούμε, και σε φιλώ,
    Φίλη σου Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλά,βρε πατρίδα,πότε θα μας ενημερωσεις οτι επιτελους αρχισες να μπλογκογραφεις κι εσύ;

    Χρόνια Πολλά,με Υγεία και Αγάπη!

    Καλή Χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλορίζικο το blog κορίτσια!
    Εγώ ήρθα εδώ για την Frezia και χάρηκα πολύ που μπορώ και ανταποδίδω τις επισκέψεις της και τα όμορφα σχόλια της!
    Μαρία μου, υπέροχο το κείμενο σου για την μουσική!!!!
    Σας εύχομαι ολόψυχα μια ευτυχισμένη χρονιά, πολλούς φίλους στο blog σας και πραγματοποίηση όλων των ονείρων σας!
    Frezia μου έλειπα, γιατί είχα τα παιδιά μου, που περίμεναν το κοριτσάκι τους, την μικρή Μάγδα, που γεννήθηκε 3-11 και τώρα μπήκε στον τρίτο της μήνα!
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Magda! Πραγματικά μου ζέσταναν την καρδιά :)
    Aς σου απαντήσει και η Frezia. Να χαίρεσαι την εγγονούλα!!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ελισάβετ μου, καλημέρα και καλημέρα σ΄όλα τα κορίτσια!
    Πράγματι ήταν πολύ ενδιαφέρον ταξίδι! Αλλά κάθε τόπος έχει να σου προσφέρει την δική του γοητεία!
    Θα δεις κι άλλα παρακάτω που θα σου αρέσουν.
    Την καλημέρα μου και πολλά φιλάκια σ όλες σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Frezia μου καλημέρα!
    Χαίρομαι που σου άρεσαν κι ευχαριστώ για την επίσκεψη!
    Πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κατά λάθος έπεσα επάνω στην γραφή σου.
    Έτσι κάνουν οι φίλοι; Να μαθαίνουν τις εξελίξεις από τύχη;

    Να ΄σαι καλά και καλή συνέχεια...

    Καλό μήνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χαιρετώ όλους εδώ στο φόρουμ,και εύχομαι να είστε πάντοτε καλά και αισιόδοξοι!
    Διάβασα αυτην την ιστορία πρώτη απ' όλες γιατί κάποια στιγμή που σκεφτόμουν να βάλω κ εγώ κοχλιακό εμφύτευμα, η δεύτερη μεγάλη μου αμφιβολία αφορούσε τη μουσική. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου δίχως μουσική και διάβασα από εμπειρίες άλλων οτι υπάρχει πιθανότητα να μην μπορέσεις να ακούσεις μουσική μετά. Σας παραθέτω και ένα ωραίο link του γιατρού Charles J. Limb από το Johns Hopkins της Βαλτιμόρης. Πραγματικά αξίζει να το δείτε http://www.ted.com/talks/charles_limb_building_the_musical_muscle.html
    Αν κάποιος έχει βάλει κοχλιακό εμφύτευμα και έχει πρόβλημα με τη μουσική παρακαλώ να γράψει την ιστορία του.
    Σας χαιρετώ
    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θες να μας κουφάνεις? Άντε, άσε το σχόλιο σου ;)